Posts
Een domper, de nagel uit het kader is verroest tot op de punt. Het is nog geen waterdicht bewijs dat we een nagemaakt werk in handen hebben, maar we zijn stellig genoeg om terug te keren naar onze eerste scepsis en onze eerste aanname: vals.
Die veronderstelling klópt, weten we inmiddels. De archiefstempel van uitgeverij Casterman is daar nimmer gebruikt en onbekend. Een falsificatie, maar wel een voortreffelijke!
Rest de quattuor:
Daarin schuilt nog een onthutsend verhaal. Pump is niet het enige werkstuk dat D. in de inboedel van de overleden verzamelaar aantrof. Naast een tiental gesigneerde brieven met het overbekende logo uit de jaren vijftig (STUDIOS HERGÉ S.A.) in modern kader (voorwaar óók een opmerkelijke ontdekking), telde hij 18 zogenaamde originelen. Veel materiaal uit GEBROKEN OOR en BLAUWE LOTUS, in antieke lijsten, mét de Casterman-stempel en talrijke elementen die, zoals we hebben kunnen zien, zelfs deskundige gegadigden aan het twijfelen brengen.
Op de achterzijde trof D. een oplopende nummering in Romeinse cijfers. Voilà, bij mijn weten: de grootste vondst van vervalste originelen tot nu toe. Hoogste cijfer dat D. tegenkwam: 23. Voor de hand liggende conclusie: een aantal van deze werkjes bevindt zich al op de markt. Of ligt dat juist weer te veel voor de hand en is die onderbroken nummering bewust toegepast?
Naschrift:
De foto’s die hier de afgelopen dagen zijn geplaatst, zijn in het voorbije weekeinde gemaakt. D. kreeg het ‘origineel’ op krediet mee na een vertrouwenwekkende aankoop van een gulle hoeveelheid Petit Vingtièmes. Zijn bod op enkele albums met een dédicace werd afgewezen ‘omdat deze al zijn verkocht’. Achteraf concludeert hij dat hij, en ik citeer hem nu:
‘wantrouwend had moeten zijn over het grote aantal gesigneerde albums en zeker ook over die correspondentie. Zo’n resem aan bijzonder materiaal is nou eenmaal verdacht, alle alarmbellen hadden moeten gaan rinkelen toen men zei dat men niet wilde veilen, maar snel verkopen. Anderzijds lag daar ook werkelijk mooi spul waar niet mee was gerommeld. Dan verlies je toch vanzelf je kritisch vermogen.’
De afgesproken koopsom voor Pump heeft D. niet overgemaakt. Afgelopen maandag heeft hij het werkstuk weer aan de deur afgeleverd en de deal ontbonden, iets wat hem niet in dank werd afgenomen. Hij wilde het er verder bij laten zitten, maar mij leek dat onbevredigend. Om dit stelletje grapjassen en zoetwatermatrozen flink zenuwachtig te maken, stuurde ik dinsdag een mailtje naar een Vlaamse reporter.
’s Anderendaags:
Lang leve de vrije pers! En dat de erzats-Hergé’s uit het Waals Gewest eieren voor hun geld mogen kiezen!
Maar mocht u, waarde A la recherche-lezer, deze zomer op een vlooienmarkt ergens in, pak ‘m beet, de Belgische Oostkantons zomaar op een originele Hergé stuiten: kopen! Vermoedelijk is het de enige Hergé die u zich ooit zult kunnen veroorloven. Laat de kennis dat het hier om vervalsingen gaat uw vergezicht niet blokkeren: in uitvoering zijn ze bijna mooier dan het echte origineel.
