Boek van de onvergankelijke stapel. Meestal in ’t verborgene, over de Nederlandse animatiefilm in WOII. De gekrenkte Hergé was niet de enige die in die jaren gewoon doorwerkte (hoewel je, voor hem, de zaak pijnlijk kunt nuanceren).
Droge tekst, aardig beeld:
De medewerkers van de firma Geesink-Toonder Teekenfilmproductie, samengepropt in het woonhuis van Joop Geesink. We zien ongemakkelijke klapstoeltjes en de klassieke caféstoel van Thonet. Artikel 3.19 van het Arbobesluit (de afmetingen van de arbeidsplaats zijn zodanig dat de werknemer bij het verrichten van zijn arbeid over voldoende bewegingsruimte beschikt) is in 1942 nog ver weg! Links aan de muur (klik op de foto) de achtergrondtekeningen voor Pierus in de Contramine, een instructiefilm van de Nederlandsche Spoorwegen met tips voor treinreizigers hoe zich te gedragen in overvolle treinen. Over de effectiviteit van die 150 meter tekenfilm valt ook nu nog te twisten.