Joost Pollmann geeft in de Volkskrant vier sterren aan de Hergé-biografie van Philippe Goddin. Dat zijn er twee te veel (de wanstaltige vertaling verdient een ferm aantal strafpunten!).
Maar daar gaat het niet om.
Op basis van meetbare en aantoonbare resultaten kun je hotels en koelkasten sterren geven. Maar boeken?
De wens naar overzicht in plaats van inzicht is een kinderlijke. Ik bezit nog het schrijfblokje waarin ik als knaap de titels van mijn nieuwe strips noteerde. En ja, er zijn sterretjes. In 1973 gaf ik er maar liefst vijf aan het Oberon-album De wondersloffen van Sjakie. De introductie van een zesde ster was daarna (lees: na de overrompelende kennismaking met Blake en Mortimer) onvermijdelijk.
Overigens komen De Juwelen van Bianca Castafiore er maar bekaaid vanaf: twee armetierige sterren! Geestelijk was ik een laatbloeier, laten we het daar maar op houden.