Het geboeide oor (2)

Want dit is wie ik geworden ben: Die kerel met zijn Kuifjes.

Rare man, verwelkom je gasten! Reik ze witte handschoentjes aan (een gimmick gestolen van Boudewijn Büch) en laat ze beleefd hun Oohs! en Aahs! kreunen als ze door Au pays des Soviets mogen bladeren. Genoeg is erover te vertellen, genoeg is erover te vragen. Maar hemeltergend vaak luidt de vraag: Wat kost zoiets nou?
Dus duw je rap een gesigneerde Raket in hun handen, vertelt over Bernard Heuvelmans, Over Theo van Gogh, over…
Ze onderbreken je: Waarom heb je er zoveel?

En je verklaart met tegenzin dat de ene Raket de andere niet is, want: harde kaften, slappe kaften, licht- of donkerblauwe schutbladen, rode ruggen die bij andere titels overigens blauw kunnen zijn en soms plotsklaps geel kleuren als een zwangere kameleon. Verschillen ook in achterplaten, titellijsten, neem die daar: een A53, zoals er ook van Scepter een A53 is, en van Oor waarvan hier toevallig nog een opgepoetste A20 ligt maar dat is dan ook een Oreille....
Aha, zeggen ze, en ze kijken je aan alsof ze willen zeggen: Rustig maar, het komt wel goed.

Soms vraag ik me dat af.