Met de bloedspatten van Hergé

Heb ik hier al die tijd domweg overheen gelezen:

…of proberen ze bij veilinghuis Piasa op de valreep nog wat ophef te creëren over wat in wezen zielloze overtreksels zijn?

Deze vlekjes op de ÉTOILE-stroken:

…zouden niets minder zijn dan spatjes uit het lichaam van Hergé. De bloeddorstige media is er inmiddels bovenop gedoken:

De authenticiteitskwestie lijkt me onoplosbaar. Maar laten we er eens van uitgaan dat binnenkort in Parijs daadwerkelijk het bloed van Georges Remi onder de hamer gaat. De echte liefhebber hangt die kopietjes natuurlijk niet aan de muur, die verdiept zich op YouTube in de modernste moleculaire revitalisatietechnieken en wekt uit die vlekjes rap een portie DNA tot leven.

Keukenblad goed schoonmaken met Vim, de genetische code reconstrueren en dit complete Hergé-genoom inbrengen tussen de celwanden van een leeggezogen eicel (zie ook de handige tutorials op AliExpress.com). Met een geschikte draagmoeder én een elektrische puls om het DNA te laten splitsen, heb je binnen de kortste keren embryovorming. Negen maanden geduld oefenen en zie: een Hergé-kloon, klaar voor gebruik!

Of - en met de ongewisse afkomst van die bloedvlekjes is dat niet uitgesloten - een kloon van Germaine:

Ook leuk voor in huis en in de verzameling – al was het maar om, net als Edgar P., zo nu en dan aan haar oortjes te knabbelen.