Sowieso toont Hergé zich in de ÉTOILE voor Le Soir een vaardig stapelaar van cliffhangers. In dagstrip H-15 werpt de Tekenaar niet alleen licht op het raadsel waarmee H-14 werd afgesloten (ratten!), hij vindt ook nog de ruimte voor een nieuwe cliffhanger:
Wat nu? Wordt onze held beschoten?
Je kunt het betreuren dat in albumvorm deze scènes hun oorspronkelijke effect verliezen, maar in dit specifieke geval staat er een erg fraaie pagina tegenover:
De originele inkleuring van pagina 7 met de cliffhanger als opening (!) – inktzwarte schaduwen op een lichtblauwe ondergrond, je moet maar durven. Het maakt de sfeer ongeëvenaard, maar, laten we er niet omheen draaien, op een zeker moment ook verwarrend:
Heel vroeger, als plaatjeslezer, dacht ik dat Kuifjes schaduw gesmolten was… Best een beetje eng!
Woensdag slot.