Posts
Kuierend over die rare houten loopbrug zijn we het snel met elkaar eens: een prachtig museum!
‘En toch…,’ voeg ik er aarzelend aan toe.
Maar S. zit met haar gedachten alweer in Parijs waar we de grote Tati-expositie zullen bezoeken.
Wat me dwars zit, laat zich ook niet eenvoudig in woorden vangen. Ben ik toch teleurgesteld? Miste ik iets? Dit is, vermoed ik, hetzelfde weerspannige gevoel dat me bekruipt als ik door Philippe Goddins Chronologie-banden blader. Een aanvankelijk enthousiasme botst met de weerzin tegen zoveel humorloze boekhouding.
We laten het doordachte museumconcept achter ons, maar niet voor ik gefluisterd heb: ‘Kom op zeg, het is maar Kuifje.’
