Meestal zijn je vijanden gewoon je vrienden die wat in de war zijn… Ofwel: is er nog nieuws van dat malle Moulinsart Plukteam? Dat is er, heb ik begrepen*. De Zweden houden hun rug nog recht, de Hollanders presenteren onversaagd het nieuwe nummer van hun periodiek, maar de Catalanen zijn deze week geknakt, nerveus geworden door een eis van tienduizenden euro’s voor in wezen relevante beeldcitaten (laat maar voor de rechter komen, denk je dan).
De Kuifje-club uit Cataluña gaat Moulinsart € 9.393,- betalen voor het gebruik van een paar afbeeldingen, de naam wordt aangepast (was Tintincat, wordt 1001 - Associació catalana de tintinaires) en tevens gaat men ermee accoord dat het mooie, drie jaar oude logo (zie afbeelding) naar het grofvuil gaat.
Maar waarom boeit me dit?
Zes jaar geleden zag ik met S. een werkkopie van En un Momento Dado, fraaie documentaire van Ramón Gieling over de Catalaanse jaren van Cruijff. Catalanen, leerden we, zijn net zo stug en trots als Friezen. Een tikkie ontgoocheld moet ik daaraan toevoegen: behalve als het Catalaanse Hergé-liefhebbers zijn; die hebben geen kloten.
* Met dank aan Franklin P. Scudder