donderdag 28 juni 2018

Liever krulspelden dan een pilotenhelm


En nu we het toch hebben over gefnuikte vrouwenlevens (kookboekenschrijfsters die liever waren doorgebroken met een detectiveroman, maar ja… kinderen…), moet ook nog maar eens de vinger gelegd op de Afwezigheid van De Vrouw in het universum van Hergé.

Het delict is al eens met cijfers onderbouwd: er komen in de albums een slordige 325 personages voorbij en daarvan zijn er 12 (twaalf) van het vrouwelijk geslacht - inclusief de zigeunerin:


…die in BIJOUX de komst van Castafiore voorspelt, de zingende kleerkast met loeten.

Had Hergé, zonder het aanvankellijke taboe op het tekenen ervan*, zijn reeks wél kunnen kruiden met pittige, normaal gevormde vrouwen?

In elk geval heeft hij kansen (moeten) laten liggen. Neem nou deze gelapte snuiter:


Inspiratie voor Piotr Szut vond de Tekenaar in de geschiedenissen van gevluchte nazi-piloten. Wie daar induikt, komt vroeg of laat ook haar tegen:


Het is Hanna Reitsch, ’s werelds eerste vrouwelijke testpiloot, heldin van de Luftwaffe, de eerste vrouw die met een zweefvliegtuig over de Alpen vloog, de eerste vrouwelijke helikopterpiloot, de eerste vrouw die het bracht tot Flugkapitän, de eerste vrouwelijke straaljagerpiloot en de eerste en enige vrouw in de Duitse geschiedenis die het IJzeren Kruis kreeg (eerste én tweede klas). In 1945 vluchtte ze uit Berlijn, bracht enige tijd door in Amerikaanse gevangenschap en schopte het vele jaren later nog tot Duits kampioen zweefvliegen.

Enfin, we mijmeren even over een vrouwelijke Szut, gebaseerd op de straffe Reitsch. Het heeft niet zo mogen zijn. In plaats daarvan:


…serveerde Hergé ons vele jaren later doodgemoedereerd dit manwijf met krulspelden. En dat terwijl Flugkapitän Hanna in alle opzichten verstripbaar is. Onder andere Martin Lodewijk modelleerde zijn personage Dritta Reich naar haar.

Overigens meende ik op de foto van Reitsch toch vooral een gelijkenis met een ander tekentafelkarakter te zien. Het kwartje viel bij een latere opname uit dezelfde serie:


Sapristi! Ernest Laverdure!


*) Lees toch vooral al het zinnigs dat Geert De Weyer hierover te melden heeft in zijn naslagwerk ‘België Gestript’. Of lees de samenvatting in dit interview.