Het kwam er nooit van

Naar Utøya 22. Juli in de matinee. Dat wil zeggen: zien (en eigenlijk vooral horen) hoe Anders Breivik, in de herhaling op het witte doek, 69 jongeren ombrengt:

Niet mijn idee van een ontspannen zaterdagmiddag, maar S. was nieuwsgierig naar de techniek (van de cameraman, niet van de moordenaar). In de film zit een zogenaamde single take, een ononderbroken opname van 72 minuten, dat is erg knap, er valt een hoop over te vertellen en ik heb daar geen zin in.

Als wisselgeld voor mijn onwillige gezelschap, beloofde S. ’s avonds kalfsschenkel in de oven te schuiven. Ossobuco uit de römertopf – chantage met een favoriete jeugdschotel. De aardewerken stoofpot komt uit de nalatenschap van mijn moeder, het recept uit het originele receptenboekje van de fabrikant:

De auteur, Eva Exner, stelt zich op pagina 4 nogal ongewoon voor:

En over een van de co-auteurs lezen we:

Een andere het-kwam-er-nooit-van-medewerkster (zij het geen de moeder de vrouw) laat zich eenvoudig verzinnen:

Bakkersdochter Germaine Kieckens, echtgenote van een getormenteerde striptekenaar uit Brussel, verzorgde het hoofdstuk met de koude bijgerechten.

Enfin, het idee achter die keukenbedrijvigheid op zaterdagavond is dat je zondagochtend wordt gewekt door de geur van ouderwets stoofvlees – en dat dat een intens behaaglijk gevoel geeft. Maar we hadden allebei te veel gedronken en werden laat en onpasselijk wakker. De dag was nog niet voorbij, maar de single take van dit weekeinde hadden we verbruid.