Posts
Links: de Schotse vertaling van ÎLE NOIRE, rechts de dope-revisie op de cover van een Schots underground-magazine – enkel om aan te geven hoe iconisch het omslag van het hertekende album is (en, vooruit, omdat het vandaag de sterfdag is van Janis Joplin).
Leggen we de oude versie en de nieuwe versie strak naast elkaar:
…dan valt nog eens op hoe, ook in een nieuw decor, de pose van onze held eigenlijk amper is veranderd. De wandelstok (links) is naar achteren gezwiept, de hand van Kuifje omklemt op het herziene omslag nu domweg de roerstok van een buitenboordmotor. Dat is… nu ja… ‘stone-fucking brilliant’ in de geleende woorden van de Schotse schrijver Irvine Welsh.
Neemt niet weg dat de Tekenaar steekjes laat vallen met het traditionele hoofddeksel van de jonge reporter. Het is een tam o’ shanter, zoals ze het zo mooi noemen, met een rode pom (een toorie). Op het oude omslag is de tammy blauw, maar op de binnenpagina’s is ie zwart.
Catawiki meent nog een ander foutje te hebben aangetroffen:
Het plaatje rechts ontbreekt in de verknipte édition alternée van ÎLE NOIRE. Volgens het veilinghuis is het, met een goede reden, door Hergé uit het album geknipt:
On top of the tower, Tintin wears his Scottish hat the wrong way in comparison to following panels. Another cut-out, another correction.
En een andere tegenwerping. Want waarom heeft de Tekenaar dan ook niet zijn schaar in deze prentjes op de voorgaande pagina gezet:
Hoedje hangt naar rechts, hoedje hangt naar links. De jonge Hergé heeft er een potje van gemaakt – Kuifje draagt in het oude album voortdurend zijn tammy verkeerd (en dus niet alleen on top of the tower). Overigens heb ik in de revisie op dat vlak geen enkele misstap kunnen ontdekken.
Ondertussen blijft die hele verkleedpartij me intrigeren:
Een kilt is geen rok waar je even in stapt, je moet wél weten hoe je dat ding om je lichaam wikkelt en vastmaakt. En wat de voor- en achterkant is.
Onze held stapt zó snel en dus blijkbaar zó routineus in deze traditionele outfit (in het revisie-album heeft hij zelfs aan die ingewikkelde garter flashes in de vouw van de sokken gedacht!) dat het allemaal te denken geeft. Met een doedelzak weet hij geen raad
doch kilts draagt hij beslist vaker. Maar… waar dan? Achter de gesloten gordijnen in de Labradorstraat? Is zijn hospita daarvan op de hoogte? En wat vindt mevrouw Vink daar eigenlijk van?
All these questions without any answers… They drive you nuts!*
*) We kunnen ook nog speculeren of het klokkenspel van de held los en vrij onder de kilt hangt, maar neen, die beker laat ik aan me voorbijgaan…
Vrijdag: ‘Ik kijk nog eens naar die valse blik en denk: Wat ben jij een lelijk mannetje…!’
