Posts
Tikkeltje weggemoffeld in de overvolle catalogus van Millon/Banque Dessinée*:
Vrolijk paternalistisch stereotype in griffe potloodhalen, uit 1931. Let ook op het prangende vingertje van Kuifje. Psycholoog/linguïst Lev Vygotski verdiepte zich omstreeks diezelfde tijd in de geschiedenis van dit gebaar:
‘It is remarkable that man created for himself a kind of special organ of voluntary attention in the pointing finger, which in most languages got its name from this function’.
Hergé droeg zijn schetsje (minimale hamerprijs: € 10.000) op aan een medewerker van de Coeurs vaillants, het Franse tijdschrift dat in mei 1931 een grote bijeenkomst voor zijn lezertjes organiseerde. De tekenaar was ervoor naar Parijs gevlogen – het is zijn luchtdoop, lezen we in LIGNES DE VIE:
‘De Jabiru, die de verbinding maakt, heeft slechts ruimte voor tien passagiers. De vlucht tussen Brussel en Parijs neemt twee uur in beslag.’
Biograaf Goddin weidt er verder niet over uit, maar die Jabiru maakte me nieuwsgierig. We kunnen, na een duik in de geschiedenis, gevoeglijk aannemen dat het om een Farman F.120 gaat, een toestel dat door ‘kenners’ met graagte wordt afgeserveerd als het lelijkste vliegtuig dat ooit is gebouwd…:
…maar kom zeg: ik vind de excentrieke eigenheid beslist charmant – hoewel ik de sierlijke lijnen van een jabiru (=zwarthalsooievaar) er niet direct in terugzie.
*) Klik!
