Lang is de spijt

Hardnekkige angstdroom: alles van de hand doen en blijven zitten met de spijt van wat nooit is geweest, maar wel had kunnen zijn.
De CIGARES die ik toen niet heb gekocht.
Keurig album met signatuur en een ingeplakte polaroid waarvan de kleurbalans was verschoven naar rood-bruin en het contrast goeddeels verdwenen. En toch: de Tekenaar die ingespannen zijn krabbel zette, bleek nog eenvoudig te herkennen.
Maar de prijs was te hoog en de verkoper te onvriendelijk om mee te onderhandelen. En dat de spijt juist niet zou verbleken, daar kwam ik pas veel later achter.