donderdag 22 januari 2009

Facsimile (2)


Bepaald niet hypothetische kwestie: men onttrekt op God-weet-wat-voor armzalige wijze 250 albumreplica’s aan de markt. Daarmee creëert men schaarste. En, weten we, hoe schaarser iets is, hoe hoger de prijs. Hoge prijzen zijn schaars. Alleen aan schaarste is nooit gebrek, en daarom is het voor iedereen zoveel hij wil beschikbaar.*)

*) De schaarste-paradox is een vondst van Battus alias Piet Grijs alias Hugo Brand Corstius. Los hiervan: wie kunstmatig schaarste creëert, maakt de weg vrij voor speculatie. Nu kan men met vastgoed tegen een fatsoenlijk rendement speculeren. Maar met de facsimile’s van Casterman? Kruimelarij, ik schreef het al. Veel gedoe en inspanning voor (als het allemaal meezit) een winst van een paar honderd euro. Dat is pathetisch, zéker als je je niet te slijten waar daarna in bulk alsnog moet zien kwijt te raken.