Gevangen tussen het iets en het niets

De post bracht The Comics of Hergé: When the lines are not so clear – het soort hardcore Kuifje-wetenschap dat je maar net moet liggen, maar waar ik niet gauw genoeg van krijg.

De auteurs van deze studie – het betreft hier een multi-author critical treatment uit 2016 - gaan meteen al vol op het orgel met een vermetele herinterpretatie van TIBET. Het decor van dat album, en meer in het bijzonder de sneeuw (het wit), is iets dat inmiddels lijkt stukgeanalyseerd, van Benoît Peeters’ Witte Demonen-exorcisme en Tom McCarthys Triomfantelijke Strijd tegen Angst en Schuld tot Philippe Goddins nogal obligate Zoektocht naar Zuiverheid.

Door echter het ‘iets’ te beschouwen als ‘niets’ (wat het an sich ook is, het pure wit, de sneeuw, kan als negative space zijn betekenis immers enkel ontlenen aan het omringende kleurenpalet!) geraken we toch zomaar op een nieuwe denkpiste waarin het Tibetaanse avontuur niet zozeer de bevrijding van de Tekenaar weerspiegelt, maar veeleer zijn existentiële obsessies…

...with the questions of presence and absence, somethingness and nothingness, being and not-being.

Waarna het onmogelijk is om buiten het terminologische kader van Martin Heidegger te blijven:

For Heidegger, the Dasein, or being-in-the-world (‘In-der-Welt-sein’), cannot avoid concern over the issue of somethingness/nothingness and the attendant ‘Angst’ of everyday existence. The existential question of being and not-being ultimately reveals a dichotomy of hope and nihilism that seems to be at play in ‘Tintin in Tibet’: does the somethingness of world reveal an actual nothingness, or can even apparent nothingness open up the world to an affirmation of somethingness?

We zijn nog maar in hoofdstuk 1 (van 11) en afgaande op de bloemrijke inhoudsopgave staat de geduldige lezer nog veel moois te wachten. Met name naar hoofdstuk 8 kijk ik reikhalzend uit: ‘Hergé’s Occupations: How the Creator of Tintin Made a Deal with the Devil and Became a Better Cartoonist’.


Maandag: het geruchtmakende bezoek van Dick Bruna aan de Studios Hergé.