Expressief vacuüm

‘En, wat vind je van Haddock?’ vraagt D. die me een link stuurt naar dit:


Wat vind ik van Haddock? Tsja. Mij lijkt vooral zijn gebit een knipoog naar de zwarte rotsen van zijn schepper. Waar is de Klare Lijn?

Spielberg c.s. zien over het hoofd dat Hergé een meester was in de orthodontie: de gebitten van zijn helden zijn zo regelmatig dat ze over het algemeen onzichtbaar zijn.

In DE ZAAK ZONNEBLOEM komen we de Kapitein bijna 350 (drie-honderd-vijftig!) keer tegen met een open mond. Zien we zijn tanden en kiezen? Nee, alles wat er is, is niets. Een expressief vacuüm.
Twee uitzonderingen, waarvan die op pagina 10...


... de meest opvallende is. Haddock met een setje snijtanden uit de bakkes van Homer Simpson!

Maar eigenlijk wilde ik alleen maar zeggen dat die film me gestolen kan worden, hoe knap en zorgvuldig hij ook wordt gehypet. S. sleepte me gisteravond mee naar EXIT THROUGH THE GIFT SHOP, een verbluffend energieke satire over, jawel, event hyping en de hebzucht van verzamelaars.
Lang geleden dat ik zo opgetogen de bioscoop verliet!