Een onaangename donderdagavond

Naar Birth of the Cool, obligate (rechttoe-rechtaan) documentaire over de niet altijd aangename Miles Davis. We weten dat Georges onaangenaam kon wezen tegen zijn Germaine…

…maar tenminste hield de Tekenaar zijn padvindershandjes thuis.
Miles daarentegen ging in de omgang met zijn ‘grote liefde’ ver over de streep.

Daar zul je haar hebben. Frances Taylor. Haar prins maakte prachtige muziek, maar bleek ook een paranoïde drugsgebruiker die erop los sloeg.

‘Every time I hit her, I felt bad because a lot of it really wasn’t her fault but had to do with me being temperamental and jealous,’

biechtte de jazzlegende later op – waaruit valt op te maken dat hij nog steeds enkele tikken terecht vond, want: ‘her fault’.

Thuis wachtte de biografie van een ander onaangenaam mens (Susan Sontag) en dus stelde ik mijn grote-liefde-zonder-aanhalingstekens voor om aan de bar van de Sociëteit weer eens aangenaam diep in het glaasje te kijken. Maar S. herinnerde me aan haar onaangename voornemen om de rest van deze maand de alcohol te laten staan, waarna ik me, mokkend, naar huis liet dirigeren.

Plaatje!

De goeie ouwe Haddock verbeeldt fraai mijn donderdagavond-spleen. Kavel 90 op Christie’s grote stripveiling van 20 november, dit originele ontwerp voor een puzzel uit de jaren vijftig:

Richtprijs: € 150.000 – 180.000. In de vuistdikke catalogus* zorgt expert Marcel Wilmet als vanouds voor de onnavolgbaar ronkende achtergrondinformatie – maar bloedspatten van de meester blijven ditmaal buiten beeld.

Wordt vervolgd!


*) De pdf is zojuist als download online gezet: KLIK!