Posts
Met die wolfsklem waar onze held zijn fragiele been in plaatst (in ÎLE NOIRE) zijn we dus nog niet klaar. Want ja, waarde lezer uit Dilbeek, dat de jonge Hergé er in juli 1937 ook een Petit Vingtième-omslag aan wijdde, zag ik geheel over het hoofd:
Er ontglipte me nog iets, een akkefietje dat zich afspeelt tussen deze twee plaatjes (KRISTALLEN BOLLEN, pagina 40):
Hier ontbreekt de cliffhanger zoals die verscheen in Le Soir, van 24 juli 1944:
De kapitein, hij zou toch niet…?
Jawel, zien we op 25 juli 1944. Een wolfsklem. Ook hij. En zijn zogenaamde vriend Kuifje lacht hem doodleuk uit!
De wolven, dat waren de Nazi’s, en dus zijn er wat vergezochte theorietjes over waarom Hergé vijf dagen na de aanslag op Hitler een wolfsklem laat dichtslaan… Maar daar gaan we onze vingers niet aan branden.
Donderdag verder.
