Onthutsend mailtje van een trouwe lezer over de herkomst van de Kujau/Hergé* en het treiterende beroep om niets met die informatie te doen. Bon, hier heerst een tandenknarsende stilte. En voort maar weer.
Le Journal de Tintin no. 161:
Aankondiging van de ingekleurde, oorspronkelijke versie van LOTUS BLEU die in de komende nummers wordt gepubliceerd. Het omslag wijkt een tikkeltje af van het origineel van Hergé dat weer een tikkeltje afwijkt van het ‘origineel’ van Kujau. Evengoed kunnen we opmerken dat Kujau een vervalsing heeft vervalst. De bijfiguren uit de jaren dertig ogen op de omslagtekening uit 1978 nog steeds authentiek, maar de Kuifje die Hergé hier op de voorgrond plaatst, lijkt een anachronisme.
2 augustus 1934 – en met hém wil ik onvoorwaardelijk meegaan in zijn Chinese omzwervingen:
Ondenkbaar dat dat sneue kereltje met zijn dik aangezette blosjes op het omslag uit 1978 dezelfde avonturen beleeft. Eind jaren zeventig tekent Hergé een ersatz-held, een valse Kuifje die je nimmer zult aantreffen in een opiumkit.
*) De verkoper gebruikt nu dit blog als verkoopargument en citeert nogal vrijelijk. Maar werkelijk oppassen is het voor de bijgeleverde lijst met ‘converserend uv-werend glas’. Zeker als het Frans glas is, zijn de rapen dan flink gaar...