maandag 25 oktober 2010

De kunst van het weglaten


De luizige oom Levy die in 1942 een rotschop krijgt van Willy Vandersteen figureert een jaar eerder al - met broer - bij Hergé:


Le Soir, 11 november 1941.
Als Vandersteen alias Kaproen zijn ellendige prent nog moet tekenen, heeft Hergé - voor de eerste albumuitgave van ÉTOILE (1942) - de sporen alweer gewist:


De tekenaar neemt geen halve maatregelen. Hij laat Isaac en Salomon van de aardbodem verdwijnen en maakt van hun winkel een blinde muur. Hoe langer ik over die ingreep nadenk, hoe onaangenamer ik hem vind. Want wat is de Kunst van het Weglaten hier anders dan een gruweldaad?