maandag 28 september 2020

Confusie over de lengte van de maanraket


I.
Stuurloze Zonnebloem rijdt stuurloos naar de maanraket:


Fragment uit de originele omslagtekening van het eerste maanalbum. Hergé is afwezig als de voorplaat naar de drukker gaat, niemand merkt op dat Bob de Moor verzuimd heeft het stuur van de Jeep te tekenen.


II.


De Nederlandse delegatie op de slotdag van het Tweede Concilie van Brussel (1974), indertijd bijeengeroepen door een aantal traditionalisten uit de conservatieve hoek van de Nederlandse, Belgische en Franse ultra-tintinologie.

Foto genomen voor een van de twee theaterzalen van de flamboyante Martinitoren (Internationaal Rogiercentrum). Op de rug gezien prof. ir. H.R.W. van Garderen die voor het slotdocument het conciliaire dogma over de lengte van de maanraket optekende in een (met tweederde meerderheid aangenomen) paragraaf.

De lengte van de maanraket is 55 meter.


III.
Van Garderen heeft tot zijn dood in 1997 volgehouden dat de afmeting van de maanraket tot hem is gekomen. Inmiddels is deze ‘openbaring’ herhaaldelijk betwist en wordt het lengtecijfer toegeschreven aan een eenvoudig rekensommetje, op basis van dit monnikenwerk van Bob de Moor:


Uitgaande van een gemiddelde lengte (1.75m) van een mens, kunnen we een schaalberekening maken. 1,75m is op de tekening 0,40 centimeter. De raket (zonder antenne) is op de tekening 12.50 centimeter. De ware lengte is dus (1.75 * 12.50) / 0.40 = 54.69, afgerond 55 meter. Ter vergelijk: de drietrapsraket die uiteindelijk Neil Armstrong, Buzz Aldrin en Michael Collins naar de maan bracht, was 110 meter hoog.


IV.


Bob de Moor, ploeterend op de technische spektakeltekeningen voor LUNE. De bodem valt onder de hoogteberekening van de raket weg omdat hij en Hergé verzuimden nóg een fout op te merken.

Wordt vervolgd.