Posts
Eveneens onvindbaar* in de albumuitgave van BOULES is de klassieke dynamiek (rollende persen, roepende straatventers) bij het verschijnen van de krant:
Maar mijn aandacht werd vooral getrokken door iets wat ik schijnbaar altijd gedachteloos heb geslikt:
Viel het me nu pas op omdat ik de voorbije, droefgeestige dagen nogal vol was van mijn eigen leegte?
Hergé vent dagbladen uit met onbedrukte achterpagina’s (hij begint er zijn Bollen-avontuur zelfs mee). Die kranten met lege bladen (of moeten we heel vileintjes zeggen: pages volées?) zijn een terugkerend fenomeen:
Twee fragmenten uit OREILLE CASSÉE, dat een rijke bron van leemtes blijkt: het album bevat maar liefst tien (10) passages waarin zo’n incomplete krant wordt geconsumeerd. Kuifje doet dat trouwens bij voorkeur asymmetrisch:
Met de benen over elkaar: slecht voor de wervelkolom én het vergroot aanmerkelijk het risico op spataderen. Bovendien is daar dan nog de oligofrene enkeling die de gekruiste-beenhouding bij mannen verwijfd noemt. Maar daar heeft onze jonge held een duidelijk antwoord op:
We dwalen af... Vergeet die beentjes, de oplettende lezer ontdekt in hetzelfde avontuur dat óók de voorpagina’s geen enkel nieuws bieden:
Pas in april 1955 komt het Weekblad met een primeur:
Een volledig bedrukte krant! Let op: zelfs die van de lezer op de achtergrond is van tekst voorzien. Of deze koerswijziging geen Fremdkörper is binnen de Klare Lijn, lijkt me zomaar een aardig puntje van dispuut voor de senior members van het Hergé Genootschap.
*) Het gesneuvelde Zonnebloem-plaatje werd zondag bij Millon afgehamerd op € 12.000.
