Maar lees dan toch!

I.

II.
‘Kijk, over het contract kun je oneindig kletsen,’ mailt Scudder me, ‘maar uiteindelijk gaat het toch puur om wat er staat. En ook al willen beide contractpartners dat het anders wordt uitgelegd, dan nog zullen ze het eerst moeten aanpassen voordat ook een rechter er iets anders in zal lezen.’

III.
A la recherche-lezer Scudder wijst ook op de nieuwsbrief* van het Hergé Genootschap waarin voorzitter Jan Aarnout Boer fijntjes uitlegt dat het opduikelen van het contract een prettige bijkomstigheid was:

Boer: ‘Bij de bewijsvoering rondom de rechten van Casterman versus Moulinsart zijn we niet over één nacht ijs gegaan. In de eerste plaats hebben we de albums van Casterman als uitgangspunt genomen. Makkelijk, in alle albums staat duidelijk © Casterman en niet © Hergé.’

‘Daarnaast hebben we ingezoomd op publicaties van Moulinsart en bekeken hoe vaak men in boeken van Moulinsart afbeeldingen gebruikt uit de ALBUMS. Evenzo is gekeken in boeken van Casterman (niet de albums, maar werk OVER Hergé) of en wanneer er een © Casterman, dan wel © Hergé, dan wel © Moulinsart wordt gebruikt. Interessant hierbij zijn de publicaties uit de laatste jaren, zoals de coproducties van Casterman en Moulinsart, bijvoorbeeld La Malédiction de Rascar Capac. Het komt erop neer dat Casterman het copyright blijft behouden over de albums én de plaatjes uit die albums en Moulinsart heeft de rechten op afbeeldingen die hiervan zijn afgeleid.’

‘Een voorbeeld om dit te verduidelijken: als er een koekblik van Kuifje wordt gemaakt, neemt Moulinsart een plaatje uit een album als uitgangspunt. Dat plaatje wordt bewerkt, min of meer ‘losgeweekt’ uit het album en in een nieuw kader geplaatst. Op die manier krijgt Moulinsart zelfstandig het recht op een tekening van Hergé, zonder aan het recht van Casterman te komen.’

IV.
En weten we inmiddels méér over de Nederlandstalige gezamenlijke persverklaring van Moulinsart en Casterman? Objectief gezien is het een vod uit de vertaalmachine. Hoe zit dat? vroeg ik aan persattachée Vivian Vandeninden. Wie bent u? mailde ze terug. En daarna bleef het angstwekkend stil.

Enfin, eind deze maand staan het Hergé Genootschap én Moulinsart nog eens tegenover elkaar: dan dient een Hoger Beroep in het Kort Geding* waarin opnieuw het argument van de eigendomsrechten prominent aanwezig is. En net als bij het door Moulinsart verloren Hoger Beroep in de bodemprocedure wordt deze zaak behandeld door het Gerechtshof in Den Haag. Curieus nieuwtje: de advocaat van Moulinsart blijkt daar het schutterige persbericht te hebben ingebracht. Tikkeltje gewaagd of is het domweg onnozele arrogantie? De Molenslotenaren zeggen, met andere woorden, tegen het Hof in zaak 2 dat men het niet eens is (Laconiek! Totale verwarring!) met de uitspraak in zaak 1 van datzelfde hof…


*) Voor wie de weg is kwijtgeraakt: ik heb op deze plek de nieuwsbrief van het Genootschap toegevoegd waarin de hele kwestie op voortreffelijke en zeer verhelderende wijze wordt samengevat.