Een duistere geschiedenis

Fragment van het omslag dat de Franse lezertjes van het Weekblad eind april 1965 voor de kiezen kregen:

Aankondiging van de volledig herziene versie van ILE NOIRE - de Belgische lezers moesten er nog tot 1 juni 1965 op wachten. En inderdaad, dat is deze week precies een halve eeuw geleden.

Nu valt er veel te vieren in het universum van Hergé, maar in dit geval laten we de champagne - een tikkeltje gegeneerd - onaangeroerd. Want zijn, mét de stoomloc, in de geactualiseerde plaatjes van Bob de Moor niet alle souplesse en dynamiek geslachtofferd? Oud zeer, vier jaar geleden alweer bondig verbeeld en verwoord in de VPRO-reeks Beeldverhaal van Jean-Marc van Tol, hier op bezoek bij Ernst Pommerel:

Let overigens op de gorilla Ranko die rechtsonder op het Weekblad-omslag spreekt van ‘Une sombre histoire’, een duistere geschiedenis. En wat leerden de Nederlandstalige lezers van Kuifje vijftig jaar geleden over de herziene versie van De Zwarte Rotsen?

Daar lijkt mij geen woord aan gelogen.