De krabbel van de bokkige bakkersdochter

‘Heel clever, oude schurk’ mailde D. die me verweet de oorspronkelijkheid van een gesigneerde SOVIETS (exemplaire no. 90) verdacht te maken om ’m vervolgens ‘zelf voor een prikkie’ binnen te hengelen.
Nu overschat je me, schreef ik terug. En tweeëntwintigduizend euro is, in welk opzicht ook, géén prikkie. Trouwens, wat vond hij zelf?
Twijfelzinnig antwoord: ‘Dat is niet de linkerhand van Germaine, hoor. Maar aan de andere kant misschien ook wel.’

Misschien ook wel?*

Links de SOVIETS die veelvraat Alain Van Neygen vanavond tracht te slijten** op de Hergé-veiling van Catawiki, rechts een hoger, veel hoger nummer (waarover later meer).

Enfin, niets nieuws onder de zon. Het gehakketak over de krabbels in SOVIETS (en CONGO, zie hier en hier) is een oude discussie en de facto een vrolijk-infantiel discours omdat het hier onder andere gaat om de signeerkwaliteiten van een bokkige bakkersdochter die zich de rol heeft aangemeten van een draadharige foxterriër. Dr. Riklin had zijn pootjes vingers erbij afgelikt!


*) ‘Dat neem ik terug,‘ schrijft D. later. ‘Vals. Noteer dat maar. Zeker weten. Bijna.’
**) Aanvulling vrijdagavond 22.45 uur: album inmiddels afgetikt op 30.000 euro.