Gestolde werkelijkheid

I.
En met de raketwagen van Fritz Von Opel nasuizend in het binnenoor, moeten we het toch nog even over deze arme drommel hebben:

14 april 1938: John Archibald Pump verongelukt op zijn privé-circuit (en in de Petit Vingtième*). Een klapband: BANG!

Dertig jaar later, in precies diezelfde maand (7 april 1968), sneuvelt Formule 1-rijder en tweevoudig wereldkampioen Jim Clark op precies diezelfde manier. Clark vliegt met 274 kilometer per uur de baan af, Pump klokte in zijn laatste momenten 248 kilometer per uur.

II.
Fraai is het ritme waarmee Hergé de laatste rit van de excentrieke miljonair verbeeldt. De Tekenaar lanceert zijn personage (CRAC) en laat hem, volgende plaatje, landen op de voorpagina van The Daily News (John Archibald Pump est mort).

In de herschikte pagina’s van de albumuitgave verstoort Hergé die cadans…:

…door er de brandende resten van het racemonster tussen te moffelen. Gruwelijk detail, grote misslag.

Let overigens op een ander akkefietje, een detail dat me nu pas opviel. Pump crasht met die bijna 250 kilometer per uur in het hekwerk, laat het stuur los en steekt zijn armen in de lucht: een erg theatrale beweging van overgave en zeker iets wat alleen maar kan in de gestolde werkelijkheid van een stripplaatje.


*) Veel eerder al is hij gesneuveld in Coeurs Vaillants (en in kleur, zie inzet in eerste afbeelding), op 18 juli 1937.