Posts
Hergé in januari 1976, tijdens een feestje voor de 50-jarige Bob de Moor.
Ik kan onmogelijk naar de tweedeling van die nogal boerse kop kijken zonder herinnerd te worden aan de klassieke uitblinkers van het Franse filmdoek.
Ter verduidelijking ruilen we de conflicterende gezichtshelften even om:
Links de berusting, met het dromerige oog van Patrick Dewaere boven het zuinige mondje van Bertrand Blier. Rechts de vermoeidheid en de vertwijfeling van de doodzieke komiek Bourvil, in zijn laatste, serieuze rol.
Pierre Assouline wijdt in de inleiding van zijn biografie een mooie paragraaf aan de Tekenaar in de herfst van zijn bestaan, over de constructie en de reconstructie van zijn leven: ‘Op het einde poetste hij alles weg’.
Maar de kiekjes blijven ongepolijst:
Zij was er trouwens ook, in dat scharrige café in de Landhuisjesstraat in Ukkel:
Voormalig studiomedewerkster Fanny, 42 jaar jong – hier met de schalkse ogen van Audrey Tautou.
En met de mooie dochter van Albert en Georgette Vlamynck sluiten we de tiende jaargang af. De Tintinperdu-taveerne gooit haar deuren in het slot. De losse eindjes gaan even in de vriezer, ik ben tot begin september afwezig.
Voor een drankje en een praatje blijft het feestlokaal van de Rodwelletjes als vanouds geopend: telefonisch een tafel reserveren via toestel 421. Bovenal wens ik de lezer een fijne zomervakantie!
