Een anaal variété

D. zond me deze scan van de originele ‘hinderlaag’. Duidelijk is hier volgens hem op te zien waarom het paard sloft: ‘Z’n voorpoot is te lang. En ben ik nou gek of draagt hij een schoen?’

Ik vroeg me af of ik er een beschouwing aan moest wijden – wat de betekenis was van deze kleinigheid in een verder toch al wanordelijk avontuur. Er bestaat een duiding van dromen over dieren op schoenen, iets met ‘schaamte’ (gaap) en ‘seksuele onzekerheid’ (het zal eens niet).

Misschien moest ik mijn blikveld verleggen en de hinderlaag an sich bestuderen, de klassieke opstelling die de Tekenaar daarvoor vijfentachtig jaar geleden heeft bedacht. Het slachtoffer in het dal, de indianen op de heuvel... Probeer dan maar eens weg te blijven van Arno Schmidt! Deze auteur uit Hamburg meende begin jaren zestig in de boeken van Karl May louter homo-erotische symboliek te herkennen:

Elke heuvel, kloof, spleet, grot, schacht, elk gat, hol verwijst steeds naar één ding: het mannelijke achterste, en elk geweer, pistool, elke zweep en elke cactus verwijst steeds naar dat andere ding: de penis. Karl May legt zijn homoseksuele verlangen in beschrijvingen als: ‘Hier werden de bergen hoger en geleidelijk aan kwamen ze dichter bij elkaar tot ze een soort kloof vormden (...)’, of: ‘Een spleet, vochtig van het water, de helden moeten erin afdalen.’

Ik pakte AMÉRIQUE er nog eens bij - album dat, nu ik er specifiek op lette, op een uitputtende manier afdalingen catalogiseert. Kuifje valt voortdurend in het niets (‘in een suspecte drift’, zou Schmidt zeggen...) Naast liefst drie (3) passages waarin onze held onvrijwillig door een obscure opening in de vloer verdwijnt, treffen we ook deze snoekduik in een duister gat:

Willen we daaraan een libidineuze betekenis geven, dan moeten we niet verzuimen twee pagina’s terug te bladeren.

Het is 4 februari 1932 en de snuffelende Bobbie entameert voor de lezertjes van de Petit Vingtième iets dat zich niet anders laat duiden dan als een soortement van anaal variété: