Onzalig

Mail van Scudder die bij de ‘dichte begroeiing’ van de naakten van Wesselmann mijmert over de teloorgang van het volle bos. Weemoedig verwijst hij naar l’Origine du Monde van Gustave Courbet:

Onderwijl vroeg ik me af wat de jonge Georges eigenlijk aantrof, toen hij zijn vrouw naakt portretteerde:

Hield de tekenaar zich hier in of was Germaine haar tijd ver vooruit?
Correct is natuurlijk een heel andere vraag: hoe fatsoenlijk is het nog om in de ene maand te speculeren over de geur van Hergé en de volgende maand de schoot van zijn vrouw te beproeven?

Haastige terugkeer naar het rechte pad!

De naaktschildering van Germaine dateert uit 1933, het jaar waarin CIGARES verscheen in Le Petit Vingtième. De begeleidende omslagen van Hergé behoren tot het verleidelijkste dat hij heeft gemaakt. Bloedmooi, en een enkele keer bloedrood:

Een onheilspellend profetisch steunkleurtje in dat onzalige jaar.