Inbox

Scudder: Wat een bezielende mail! En ook: wat een grof geschut. Dikke Bertha is er niets bij (hoewel ook zij Antwerpen aandeed). Vanzelfsprekend wil ik met je mee, al was het maar om plaats te nemen op Haddocks terrasje of de neus tegen het Chinese parasolletje te drukken! Alleen is er een ondoenlijk loopbruggetje tussen willen en kunnen. De reis is immers nog niet volbracht, de Tsjoek-Tsjoek van de Karpaten is nog geen Fyra. En zoals Kuifje zal beamen: het is veel veiliger om niet uit een rijdende trein te springen.

Maarten: Wat een grote woorden! Ik had in beide gevallen het zwaard slechts vervangen door de ironie. Wat Kuifje in Rotterdam betreft: dan toch louter voor de voorplaten. Het binnenwerk is een grafische ramp - hoewel ik in het laatste deeltje* wel weer genieten kan van een Har Brok en een Ernst Pommerel en hun klassieke worsteling met de Mecanorma®-wrijfletter:

*) De Klare Lijn: Een voorlopige en globale inventaris (sic!) van striptekenaars die men zou kunnen ordenen onder de school van Hergé.

René S: Wat een fijn kavel! Hulde. Voor meer achtergrond, zie pijl:

We zien een origineel werk van Antoine Mortier, een van de eerste abstracte expressionisten én een introverte eenzaat. Beetje ondergewaardeerd, en dus: goed betaalbaar. Zijn schilderijen zijn schaars op de markt. Maar schetsen gaan vaak, voor een paar honderd euro, onder de hamer. En voor de prijs van dit flagrante suikerwerkje, kun je zomaar zes (6) prettig grauwe gouaches van Antoine aan de wand hangen.