Posts
I.
Hergé op de werkvloer aan de Louizalaan, 1973. Vergeet het kunstige clipje bij de nieuwe single van David Bowie. Luister naar het druilerige Where Are We Now? met de blik op het gelaat van de Tekenaar.
En op 1.06: A man lost in time...
II.
Links aan de wand een doek van Michel Carrade - schilder die al een leven lang op zoek is naar het ‘galmen der kleuren’. Daar kun je navrant oud mee worden: Carrade viert binnenkort zijn 90ste verjaardag.
Georges heeft nogal conservatief geïnvesteerd in een oude Carrade, al in 1969 vond de schilder zich opnieuw uit en trok zijn lijnen recht:
III.
Als er bij dit werk iets galmt, is het toch vooral de herinnering aan de Supercolor-Tryphonar van Zonnebloem, in JUWELEN:
Wat we hier zien is een gestoorde Carrade. Of is het de kortsluiting in de kop van de verzamelaar die zichzelf aan het verliezen is in de tijd?
