‘Zó gaat u toch niet met uw albums om?’ schrijft een A la recherche-lezer over de foto van gisteren. Geschokt, wilde ik daar nog aan toevoegen, maar misschien ben ik dan blind voor een zekere ironie.
Zelf kan ik schamper opmerken dat er inkijkexemplaren door het huis zwerven waar de schattige kinderen van familie en vrienden mee kunnen ravotten. De vermoeide verzamelaar stapt soms met dit geblesseerde drukwerk in bad.
Want hoewel ik met schroom moet bekennen dat het werkwoord lezen slechts driemaal opduikt in dit boekenblog: men kan de werken van Hergé natuurlijk ook gewoon consumeren.