vrijdag 8 mei 2009

Tweede Huis (slot)


Als verzamelen een verlangen uitdrukt naar de onschuld van de jeugd, wat is herverzamelen dan? Een verlangen naar een verlangen? En hoe onschuldig is dat eigenlijk?


Ik heb geen tweede huisje. Nooit gehad ook. D. vertrouwde me ooit toe dat hij een klant hielp bij de aanleg van een schaduwcollectie vooroorlogse albums. Ik heb geprobeerd me in te leven in de beweegredenen van die verzamelaar. Dat is me twee keer gelukt. Maar als ik, na de verzinsels van gisteren, voorbij een aankoopcontract denk, stokt de fantasie.
Ik bedoel: ik ben wel gek, maar niet gek.

De sensatie van de Eerste Aankoop laat zich niet opnieuw beleven. De ongelukkige die dat toch meent, maakt een kostbare vergissing en stort zich in een uitzichtloze queeste. Maar soms gaan mensen moedwillig kapot aan hun verzameldrift.