Andere levenslijnen (7)

Miró in zijn atelier, begin jaren zestig, bij zijn Chico con cresta #1: een verjaardagscadeau voor zijn goede vriend Georges Remi. Die reageerde er uiterst koeltjes op, herinnerde de Catalaanse kunstenaar zich vele jaren later in een interview met de Franse staatsomroep:

‘Georges beleefde in die periode zijn internationale doorbraak als kunstschilder, die wilde op geen enkele wijze meer herinnerd worden aan zijn verleden als striptekenaar. Dat wist ik. Natuurlijk wist ik dat! Ik had hem zien stralen toen het Metropolitan besloot twee abstracte doeken van hem aan te kopen. Weet u, met ‘Chico’ sloot ik me op mijn manier aan bij de deplorabele zielen die geen afscheid konden nemen van zijn alter ego Hergé. Kinderlijk, u zegt het. Maar verdomme, ik miste Kuifje!’