donderdag 5 november 2009

Onmacht (3)


Nog zo’n ijzersterke regel uit de gereedschapskist van de bekwame verhalenverteller: hoe groter het Contrast tussen Hoofdpersoon en Bedreiging, hoe groter de Spanning. (Lukt het onze strompelende held, ondanks de kogel in zijn been, uit handen te blijven van de kwieke moordenaar op de motorfiets?)

Steven Spielberg neemt dit principe fraai op de hak in ‘Raiders of the lost ark’ waarin Indiana Jones een woeste zwaardvechter op zijn pad treft.
Hoe moet onze held hieraan ontsnappen?
Och, hij trekt zijn wapen en schiet de vechtersbaas dood.
Met één schot.
Hilarisch.

Terug naar GONDWANA waarin (op pagina 35!) dan eindelijk de eerste echte bedreiging voor Philip Mortimer zich aandient:


Een omgeslagen terreinwagen, een woedende olifant, een mooie cliffhanger. Het verhaal springt dan naar de problemen van een nevenpersonage. Niet om de strijd op leven en dood van onze Held uit te stellen (Spanning!), maar in plaats van. Een pagina later zien we een dode olifant en krijgen we te horen dat Mortimer deze met één schot heeft omgelegd. That’s it.

Regels mag je aan je laars lappen, maar dan moet je ze wél kennen. Yves Sente doet maar wat.


*) Curieus overigens hoeveel reacties dit duo losmaakt bij de A la recherche-lezers! Ik zal de adviezen ter harte nemen en binnenkort ‘De zaak Francis Blake’ lezen.