Oom Aalderik

The Comics Reporter*) nam de derde en laatste afbeelding uit mijn vorige posting over onder het kopje Ghost Of Hergé Clearly Delineated.
Een dag later en een luide bezoekersexplosie verder was het prentje weer verdwenen. Schielijk weggemoffeld en niet onterecht, want natuurlijk was dit geen foto van de geest van Hergé. Wat het wél was: een bewerkt, twintig jaar oud portret van mijn oom Aalderik uit Bolsward.

We zijn geneigd datgene wat we zien te interpreteren in het licht van wat we verwachten te zien. En dus wordt de schimmige foto van een Friese fietsenmaker bijna vanzelf een spookportret van een beroemd tekenaar. Niet omdat dat nou met zoveel woorden is gezegd, maar enkel omdat de blik vertroebeld is door een klein snippertje informatie: dat het beeld geschoten is in de nabijheid van het graf van Hergé.

Hoe meer we denken te weten, hoe meer we denken te zien. Zelfs een onschuldige grafsteen op een verlaten kerkhof wordt op die manier duizelingwekkend betekenisvol. Tussen de regels van het opschrift vinden de biograaf en de blogger elk hun eigen werkelijkheid.
Maar kan de waarheid, zo vroeg ik me af, dan alleen maar gevangen worden met een onbevangen blik?

(Morgen pijnlijk uitsluitsel)

*) Klassiek-enerverende naam voor een website: tenminste, ik moest onmiddellijk aan de stijfhoofdige Lou Grant denken - en aan de foto van Lucien Pepermans, als triomfantelijk terugkerende verslaggever, op het Rogierplein, Brussel, 8 mei 1930.