Posts
Ik las een recensie waarin prof. Robert Langdon, de held van bestsellerauteur Dan Brown, nog saaier dan Kuifje werd bevonden. Knappe prestatie van een schrijver die het zichzelf ook niet makkelijk maakt.
Hergé liet zijn bloedeloze reporter glanzen in het licht van een bonte entourage. Maar de stijve Langdon is solitair.
Brown lost dat op met een raar trucje: hij hevelt kleurrijke personages uit zijn vorige boek (Het Slachtoffer, De Cryptologe, De Achtervolger, Het Brein) gewoon over naar zijn volgende boek en geeft ze een nieuwe naam. Het is een beetje alsof Kuifje in elk nieuw album een andere kapitein, een ander detectiveduo en een andere Milanese nachtegaal op zijn pad vindt.
