De voorlezer (2)

Bon, de film is dus een draak, tenminste volgens een ontstemde S. (‘De violen streken en ze bestreken de gehele film’). Aan het boek heb ik nochtans goede herinneringen en bij herlezing springen de vele rake observaties en gedachten weer in het oog.

Ik denk, kom tot een conclusie, houd die conclusie vast in de vorm van een beslissing en merk dat het handelen een zaak is die op zichzelf staat en op de beslissing kán volgen, maar niet hoeft. Vaak genoeg heb ik in de loop van mijn leven dingen gedaan waartoe ik niet had besloten, en dingen niet gedaan waartoe ik wél had besloten (…)

Mijn besluit om afscheid te nemen van mijn Hergé-verzameling is inmiddels een jaar oud. Ik bedoel dat ik toen dat besluit heb genomen. Maar verder?

(Maandag verder)