Posts
I.
De tijd van de gouden bergen lijkt definitief voorbij, noteerde ik vrijdag naar aanleiding van het debacle van Piasa’s grote Vente Hergé. Afgelopen zondag al diende zich een goede gelegenheid aan om die stelling te toetsen, met de Exclusieve Stripveiling van Catawiki. Eenduidige conclusie: het feest lijkt écht voorbij.
Van de 38 Hergé-kavels overschreden 6 net aan de laagste schatting van de veilingmeester. Op 27 kavels werd onderboden, waarvan op 9 zelfs zwaar. Veel stukken haalden aldus de reserve price niet. Succes was er eigenlijk alleen op het nautische vlak: vrijwel de enige (fikse) overbiedingen zien we bij de scheepsmodellen.
II.
Dat teleurstellende resultaat zien we niet terug in het persbericht dat Catawiki gisteren deed uitgaan. De grote aandachttrekker, het tekstloze CONGO-album (de beruchte édition avant la lettre), haalde met pijn en moeite (en met al zeer vroeg nog slechts twee bieders) de reserve price van € 39.000, nog altijd duizend euro ónder de laagste richtprijs. Catawiki toont in haar persbericht iets van deemoedigheid met de constatering dat de opbrengst ervan ‘iets hoger werd ingeschat’, maar vervolgt dan doodleuk met de kanttekening dat het album ‘één van de duurste Kuifje stripboeken is dat ooit op een veiling is verkocht’.
Dat is zeer eenvoudig als verzinsel te ontmaskeren.
Alleen al bij het Parijse veilinghuis Artcurial gingen sinds 2011 vijftien albums onder de hamer in de categorie bóven de € 40.000, met veel uitschieters van boven de vijftigduizend, boven de zestigduizend, boven de zeventigduizend tot en met, via het gesigneerde MAAN-album van € 100.000, het CONGO-album dat in november 2014 meer dan 113.000 euro opbracht.
III.
Een leugentje voor de goede zaak? Een tikkeltje erger is de zekerheid waarmee veilingmeester Jacques Pels verkondigt dat er van het tekstloze album ‘op de hele wereld slechts 7 exemplaren bekend zijn.’ Twee jaar geleden noteerde ik hier hoe brutaal er gesjoemeld wordt met het aantal exemplaren. In 2013 was er op een veiling nog sprake van negen exemplaren, bij het exemplaar dat in 2010 geveild werd (voor € 48.000) werd het gerucht verspreid dat er ‘overall misschien nog maar vier of vijf exemplaren van bestaan’.
IV.
Vergeven we de veilingmeester zijn dwalingen? Och ja. Ik draag de jongens van Catawiki ten slotte een warm hart toe. En nee. Want Pels gaat zwaar over de schreef met deze laatste, grove leugen: ‘Het was voor het eerst dat er één van de 7 exemplaren werd geveild,’ beweert hij in het persbericht van gisteren. En beweerde hij ook voorafgaand aan de veiling. Alsof de verzamelaar geen weet heeft van de veilingen bij Piasa (2010), bij Couteau Bégarie (2013) en bij Artcurial (2014), drie gelegenheden waarvan Pels op de hoogte moet zijn geweest.
De leugen is niet alleen beledigend, hij roept ook de vraag op hoever men bereid is te gaan om met kletspraatjes het inmiddels achterhaalde verhaal in stand te houden dat de albummarkt nog steeds booming is.
‘Het is duidelijk dat de markt voor oude Kuifje-albums niet meer is wat het was,’ citeerde ik vrijdag Marcel Wilmet. Ik heb de Vlaamse expert vaak bekritiseerd, maar in dit geval verdient hij een pluim voor zijn eerlijkheid.
Maandag verder.
