Ruptuur in het Ritz

Hergé in het Ritz, bij de tiende verjaardag van de Franse editie van het Weekblad, op 15 december 1958. De Tekenaar staat ingeklemd tussen de Dargaudjes en de Leblancjes. Maar waar is Germaine?

Die zit een paar stoelen verderop en staart weer eens onnavolgbaar in het niets:

Ze houdt afstand; het was immers een zeer bewogen jaar (‘Och, ik ben toch zo ongelukkig geweest,’ noteert ze in haar dagboek). Desalniettemin wil ze best suggereren dat ze het naar haar zin heeft in Parijs:

Elders zit deze tekenaar (rechts) met afwezige blik:

Op oudejaarsavond zal Germaine de hele avond met Jacques Martin dansen. ‘Ik bewonder u,’ zegt hij op een gegeven moment. ‘En dat durf ik alleen maar te zeggen omdat ik aangeschoten ben’.

Enfin, het fotoverslag van de bijeenkomst in het Ritz ging begin deze maand onder de hamer bij BanqueDessinee. Werp er vooral even een blik op*, de 22 prenten zijn vrolijk verstikkend en niet alleen omdat er zoveel wordt gepaft!

Overigens ontbrekend in het BD-kavel is de menukaart die Hergé, Bob de Moor en Willy Vandersteen bekladderden voor Karel Van Milleghem, hoofdredacteur van de Nederlandstalige Weekblad-editie:

‘En zo geraakten we in de Ratz’, schrijft Vandersteen, een zogenaamde schrijffout die nochtans voor het echtpaar Remi de middag aardig samenvat.


*) Klik en scroll naar kavel 298.