Ontstripping

De post bracht twee nieuwe ontstrippingen in wat we inmiddels een klassieke reeks van uitgeverij De Arbeiderspers kunnen noemen.

Meest geslaagde titel is zonder meer die van de mij onbekende, Waalse auteur Will Caulaert:

Caulaert is zeer behendig in het beschrijven van de actie, maar met zijn indringende weergave van de gedachtenspinsels van de hoofdpersonen (waaronder die van de gorilla Ranko!) maakt hij van zijn boek toch vooral een filosofisch bouwwerk. Vijf sterren!

Het konijn dat de Franse bestsellerauteur Ennio Lefort uit zijn hoge hoed tovert, liet zich daarentegen slecht smaken:

Lefort ontstripte al eerder een Nederlands beeldverhaal (Storm, De laatste vechter) wat tot fraai, labyrintisch proza leidde. Maar met de aanpak van Dick Matena’s meesterstuk slaat hij de plank mis. De Avonden geldt niet voor niets als een van de absolute hoogtepunten van de Negende Kunst: tekst en beeld zijn hier ten diepste complementair. Zonder de plaatjes rest slechts de kletsmeierij en loopt het fenomeen van de ontstripping tegen zijn natuurlijke grenzen op.

Enfin, inmiddels is het wachten op de vertaling van Umberto Eco’s Il mistero degli Incas, waarin de Italiaanse semioticus, volgens de eerste lyrische kritieken, de werkelijkheid van vierkante eieren doorgrondt met de ene na de andere rake analogie.