Het achterste van de achterkant

Om het schrikaanjagende beeld van De Zwarte Kat te verjagen, stapte ik in een te heet bad met De Zwarte Zwaan. Ongemene apekool uit ’58 van Willebrord Jan Frans Maria Vandersteen die in dit album de journalisten Lambiek en Jerom hun primeurs laat halen uit een kristallen bol van een (vanzelfsprekend) warmbloedige zigeunerin.

De stereotypering van het zigeunervolk is hier even naïef als de kinderlijke verbeelding van de werking van de media. En toch, als in het magisch kristal ’s werelds eerste foto van de achterkant van de maan kan worden geschoten, werkt het opgeklopte vervolg – zelfs in deze vernederlandste versie* - op mijn lachspieren:

Wat is het zwart tussen het einde van de voorkant en het achterste van de achterkant hier anders dan het welgemoede broertje van het Niets uit Malevitsj’ Zwarte Vierkant?**


*) De A la recherche-lezer die me een scan kan sturen uit het originele Vlaamse album ben ik bijzonder dankbaar.
**) Bewering die, vertaald in het Frans, nog aan kracht wint.