Vergeten herinnering

Met S. keek ik naar een film over een jonge Amerikaan in Duitsland die, vlak na de oorlog, een examen wordt afgenomen in het slaapwagenconducteurschap. Aan het einde verdrinkt hij. Dat wist ik – twintig jaar geleden heb ik in een bioscoopstoel plaatsvervangend naar adem gehapt - hoewel ik dat tijdens het kijken niet meer wist.

Zo schuilt er ook troost in een geheugen dat zoetjesaan begint te haperen. Misschien varen we ooit nog eens naar de Zwarte Rotsen en voelt de reis als nieuw, herinneren we ons werkelijk niet meer welke gevaren zich daar schuilhouden.