Tsjoek-Tsjoek

Je kunt op vele manieren je vijftigste verjaardag vieren. Daarvan is wakker worden terwijl je longen gestaag vollopen met bloed, de minst feestelijke.
Maar dit is geen medisch blog.
En toch.
De verantwoording die hier al driekwart jaar naast staat, blijkt in onaangename zin profetisch. Met een gehalveerde vitale longcapaciteit bén ik inmiddels een Tsjoek-Tsjoek van de Karpaten.

Voor zuurstof ging Hergé, anderhalf jaar voor zijn dood, naar het Lago Maggiore. Bittere ironie: de lucht zat in de tekeningen, niet meer in de tekenaar. De geplaagde verzamelaar is thans in de huid van de meester gekropen en voelt aan den lijve wat het is: happend naar adem snakt hij naar een klare lijn.