De koning is dood

Sur le toit je suis bien plus qu’un roi - Op het dak ben ik meer dan een koning.

Nog één keertje in de herhaling: de polonaise op het dak van het Lombard-gebouw, voorjaar 1966:

Van links naar rechts: Jacobs, Cuvelier, Tibet, Hergé, Greg, Martin, Graton en Weinberg. De laatste in de rij overleed als een-na-laatste, in 2011. Aldus stond de een-na-laatste nog tien jaar in zijn uppie onder het baken van Brussel, het zeshonderd kilo zware silhouet van Kuifje en Bobbie.

Tekenaar Graton, geestelijk vader van de kreukvrije raceheld Michel Vaillant, stierf gisteren, 97 jaar oud. Om die leeftijd in een passend perspectief te plaatsen: dat is even oud als de gesneefde Lorenzo Bandini (31), Gilles Villeneuve (32) en Ayrton Senna (34) samen.

In tegenstelling tot de graatmagere Hergé en veel van zijn collega’s bij het Weekblad, beschikte Graton over wat de Fransen onbezwaarlijk een ‘grosse tête’ noemen – in onbehoorlijk Nederlands een plofkop:

Zelf zou ik hem liever ‘een hoofd als een tekstballon’ toedichten, ook omdat ik me de tekenaar toch voornamelijk zal herinneren om zijn brullende teksten:

Jean Graton (1923 – 2021) – Koning van de turbo-onomatopee.