woensdag 23 december 2020

Het geheim van de pretletter


Op een haar na negentig (90!) jaar oud:


Kersteditie van de Petit Vingtième, 25 december 1930. Laatste uitgave in de oude stijl – voor de nieuwe jaargang heeft de jonge Georges een nieuw, erg fraai titelschrift ontworpen:


Let op het pootje van de ‘m’ dat de gekantelde ‘e’ een vrolijk schopje geeft:


Over die kanteling moet nog een stevige noot gekraakt. Want, waar hebben we dat vaker gezien?

Precies:


Bij de brouwerij noemen ze dit ‘de lachende e’ – een bejubelde vinding van de grote baas zelf:

‘Wetenschappers tuurden dagenlang door microscopen om de juiste hoek van die 'e' te bepalen. Te scheef was een droevig gezicht en te rechtop zag er ook niet uit. Deze 'e' lacht je toe.’

Freddy Heineken in de Volkskrant van 24 juli 1995.

Freddy’s lachende e werd doorgevoerd in 1964. De doorsnee kuifoloog schenkt, schouderophalend, nog een fijn Belgisch biertje in en merkt droogjes op dat de geniale Georges al 34 jaar eerder van zijn e een pretletter maakte. Zónder microscoop!


Waarde PERDU-lezer,
Fijn dat u er nog bent. Wat mijzelf betreft: ik was daarover de voorbije maanden niet altijd zeker. De dertiende jaargang van dit blog was, mille millions de sabords, er eentje met onplezierige verwikkelingen. Voor de veertiende jaargang heb ik alvast de e’s gekanteld.

Ik wens u fijne feestdagen en bovenal een gezond 2021. En omdat er één ding nimmer verandert: voor noodgevallen, een goed gesprek of een sneltest kunt u tijdens mijn afwezigheid bellen met zuster Fanny, toestel 421.