Alles moet nog beginnen

Mailtje van D.: ‘Dat Twee maanden weg, niets gebeurd was neem ik aan ironisch?’

Och.

Peter Pontiac in Madurodam, halverwege de jaren vijftig. Wonderlijke foto uit het Spaarnestad Archief - met een even wonderlijk bijschrift: ‘De jongen draagt kniekousen en heeft duidelijk donkere plekken op zijn knieën.’
Heel veel later verplaatsen die plekken zich naar zijn lever.

Maar dit is 29 mei 1956 en alles moet nog beginnen.

182 autokilometers naar het zuiden, in Brussel, verheugt de jonge Fanny Vlamynck zich op de avond, als ze als enige in de Studio’s aan de Louizalaan is achtergebleven – ‘samen met Hergé die er in alle rust en kalmte in de schemering zit te tekenen’.

Als je wilt begrijpen waar het in deze wereld om draait, moet je minstens één keer sterven. En bij voorkeur als je jong bent, dan kun je nog opnieuw beginnen. (Vittorio de Sica)

Kookkunst

Bon, het leven gaat door - en herhaalt zich onbewogen. Zie de oude bekende in de nieuwe Sotheby’s-catalogus*:

Germaine K., druk doende met de piepers. Die hebben we eerder gezien en dat is ook zo. In 2011 was dit nog een winkeldochter die tijdens de Brafa zelfs als speciale beursaanbieding (‘Van € 4.500 voor € 1.150!’) geen potten kon breken.

We kunnen overigens vaststellen dat Georges geen keukenprinsesje aan de haak had geslagen, zelfs de basistechnieken lijken haar vreemd. De pan zit hoe dan ook te vol om het zaakje goed gaar te krijgen. Niettemin geldt voor deze catastrofale kookkunst een richtprijs van € 3.500 – € 4.000. En ditmaal pikt de getergde Ginette mogelijk een graantje mee van de huidige koopgekte.

Weinig verrassend gaat er op 7 maart in Parijs ook weer een BIJOUX-plaat onder de hamer, en ook dat kavel heeft iets vertrouwds:

De richtprijs blijft aan de veilige kant van de twee ton, wellicht omdat dit de pagina is waarop Mars Gremmen ooit een vrolijk defect ontdekte:

Notitie destijds van de vooraanstaande stripfournisseur uit Gelderland: Irma is in een reuzin veranderd!


*) Een voorbeeldige uitgave met op het omslag Corto Maltese naast een reusachtige eiersnijder van Boretti.

Holheid en onthechting

Twee maanden weg, niets gebeurd. Nu ja, bijna niets. Air Canada maakte tussen New York en Halifax mijn koffer zoek. Derhalve klopte ik zonder schone onderbroek aan bij de zus van S. die me niks passends (want: partner van hetzelfde geslacht) kon bieden.
Gevoelens van holheid en onthechting dienden zich de volgende dag aan tijdens een lange zoektocht naar toonbare slips. Ze maken geweldige visschotels in Nova Scotia, maar smaak hebben ze niet: in hun ondergoed wil je niet dood gevonden worden. Om mijn slecht herstelde enkel te ontzien, schuifelde ik ten slotte met een merkloze 6-coulered 6-pack naar de kassa.

Die koffer kwam overigens niet meer boven water.

Waarmee ook de door Buzz Aldrin gesigneerde eerste editie van ‘Return to earth’ met piekfijn stofomslag – impulsaankoop in de Rare Book Room van The Strand in Manhattan – alweer uit mijn leven verdween. Het voornemen om het Maan-plankje in mijn eigen Zeldzame Boekjes Kamer wat op te leuken met verwante snuisterijen werd zodoende in de kiem gesmoord.
‘Och, je hebt ook troep genoeg,’ zei S. harteloos.
Gebelgd antwoordde ik dat ze met vuur speelde. Kon ik er in mijn bonte ondergoed immers niet vlot vandoor gaan met een leuk en fris inkleurstertje?