Nu gaat het gebeuren

Thuis wachtte oud nieuws in oude kranten. Er was een striptekenaar verongelukt. Ik begreep dat hij met zijn fantastische lijnvoering op on-Nederlands virtuoze wijze opstaande tepels kon tekenen bij vrouwen in contour.
Vijftig jaar oud. Vrouw, twee kinderen. Wrang, maar volgens de verslaggever om een andere reden: ‘Hij stond op het punt internationaal door te breken in de grote striplanden Frankrijk en Amerika.’

Hergé mocht exact een kwart eeuw méér aan levensjaren incasseren. Dood ging ie - afgepeigerd en uitgeblust - lang na zijn doorbraak die hem niet bijster gelukkig maakte. De arme Marten Toonder kreeg zelfs nog een onzalige hoeveelheid extra blessuretijd voor de kiezen en vervloekte de onverschillige dood die hem maar niet naar de verturving wilde sturen.

Dromen die uitkomen kunnen even onaangenaam zijn als dromen die onvervuld blijven. Sterven net als je denkt ‘Nu gaat het gebeuren’, dat is misschien geen slechte deal. De verwachting smaakt goed, je bent er nog niet door opgeslokt. Je knijpt er tussenuit met een geluksgrijns, van oor tot oor.