Styx (2)

I.
‘Haat’ (of ‘afschuw’) is overigens de letterlijke betekenis van Styx. In die zin is Éditions Styx een min of meer treffend uitgeefimprint voor een fabeltjesboek uit 1941.
Op pagina 43 vangt ‘Les deux juifs et leur pari’ aan (‘De twee joden en hun weddenschap’) met vijf pagina’s verder de uitsmijter ‘Een jood komt altijd nog iemand tegen die joodser is dan hij’. De karikaturen die Hergé erbij tekent, bevallen auteur De Vroylande zo goed dat hij er bij de tekenaar op aandringt ze alsnog toe te voegen aan het omslag.

Met pijn en moeite (véél pijn en moeite) kunnen we in dit alles een nuance aanbrengen, maar in de eerste week van mei en op de dag dat het toneelstuk Anne in première gaat, kunnen we het ook laten.

II.

‘Tintin et Milou au Paradis’. Geen geld voor de veerman, dan maar met engelenvleugeltjes naar de hemel. De honingzoete tekening staat in de kersverse catalogus van de jaarlijkse Hergé-veiling van Artcurial. Als jonge verzamelaar zou ik zenuwpijnen krijgen van zo’n intimiderend boekwerk, als oude sentimentele schaapskop begin ik me zoetjesaan af te vragen of we voor al die poenschepperij straks niet halverwege de overtocht in de Styx worden gekieperd.

III.
Hergé: ‘Beste man, wat kost de overtocht?’
Charon de veerman: ‘Voor een muntstuk zet ik u over.’
Hergé: ‘Al wat ik u kan bieden, is dit schilderij van mijn hand.’

Charon: ‘Neemt u me in de maling? U mag gaan zwemmen.’


Abstracte compositie van Hergé. Richtprijs: 30.000 - 40.000 euro.