Het verraad van Zonnebloem

Arturo Benedetto Giovanni Giuseppe Pietro Archangelo Alfredo Cartoffoli (van Milaan) rijdt de ontvoerders van Zonnebloem klem:

Een plaat die deze week precies 62 jaar geleden* werd gepubliceerd op de achterzijde van het Weekblad.

Let op die fijne woordenwisseling in de onderste stroken waarin de kidnapper van de professor (‘Tournesol? Wat is dat? Een plant? Een beest? Een chemisch product?’) met naamsverbasteringen (Tournedos! Tournebroche!) zijn onschuld speelt. Dat doet hij beslist overtuigend.

Met wat volgt, verspeelt de Tekenaar dan weer een deel van zijn krediet:

De kofferbak was leeg, maar uit het niets herinnert onze jonge held zich dat de voorbank van de Chrysler verhoogd was: daaronder moet Zonnebloem hebben gelegen!

Alleszins is zo’n schielijke inval wat zwakjes, maar ook weer niet zo flauw als de narratieve déconfiture die de Weekblad-lezer in de laatste week van het jaar voor de kiezen krijgt:

Om zijn verhaal op de rails te houden, laat Hergé de kolonel tegenover Bianca Castafiore uit de school klappen. Sponsz geeft daarbij zó gedetailleerd zóveel informatie prijs dat het hele fragment overhelt naar een parodie op de voortbrengselen van de pulpindustrie.

Enfin, een jaar later, op 26 september 1956, zal Georges samen met zijn Germaine naar Genève vliegen voor de officiële presentatie van AFFAIRE TOURNESOL. Veel minder bekend is dat diezelfde avond Zonnebloem zijn opwachting maakt in de populaire Franse talkshow ‘Un Homme, Une Histoire’:

… waarin hij zich, voor een miljoenenpubliek, van de onsolide afwikkeling van het nieuwste avontuur zal distantiëren.

De Tekenaar, die twee dagen later door Bob de Moor over deze félonie wordt geïnformeerd, verliest zich naar verluidt in een schuimbekkende kolere, zint op wraak en zal deze uiteindelijk ook, middels de zoon van emir Mohammed Ben Kalisj Ezab, op 15 mei 1957 serveren:

*) Een doorgewinterde tintinoloog viert elke dag een feestje!